| Uwaga |
|---|
amfitrion
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
amfitrion (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ãw̃ˈfʲitrʲjɔ̃n], AS: [ãũ̯fʹitrʹi ̯õn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• samogł.+n/m+szczelin.• i → j
- homofon: Amfitrion
- podział przy przenoszeniu wyrazu: am•fitrion
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik amfitrion amfitrionowie[2][3] / amfitrioni[2][4] dopełniacz amfitriona amfitrionów celownik amfitrionowi amfitrionom biernik amfitriona amfitrionów[4] narzędnik amfitrionem amfitrionami miejscownik amfitrionie amfitrionach wołacz amfitrionie amfitrionowie[3] / amfitrioni[3] depr. M. i W. lm: (te) amfitriony[3]
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) gospodarz
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Amfitrion mos
- przym. Amfitrionowy
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- (1.1) Wyraz utworzony od nazwy własnej osoby, użyty w znaczeniu pospolitym piszemy małą literą[4][6][7].
- (1.1) zobacz też: adonis • afrodyta • apollo • argus • armida • bachus • beatrycze • cerber • dulcynea • gracja • hamlet • janosik • jonasz • judasz • junona • kain • kasandra • kirke • krezus • ksantypa • łazarz • nikodem • parys • wenus
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło Amfitrion w: Władysław Kopaliński, Słownik mitów i tradycji kultury, Rytm, Warszawa 2003, ISBN 83-7399-022-4.
- ↑ 2,0 2,1
Hasło amfitrion w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Hasło amfitrion w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ 4,0 4,1 4,2
Hasło Amfitrion w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Maciej E. Halbański, Leksykon sztuki kulinarnej, wydanie III, Wydawnictwo „Watra”, Warszawa 1987, s. 11.
- ↑ Porada „pisownia wyrazów pospolitych od nazw własnych” w: Poradnia językowa PWN.
- ↑ Hasło Rzeczowniki utworzone od nazw własnych ludzi oraz istot mitologicznych, używane w znaczeniu pospolitym w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.