afiks

afiks (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈafʲiks], AS: [afʹiks], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) gram. morfem będący częścią składową wyrazu, różny od rdzenia, zrostek; zob. też zrostek w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	afiks	afiksy
dopełniacz	afiksu	afiksów
celownik	afiksowi	afiksom
biernik	afiks	afiksy
narzędnik	afiksem	afiksami
miejscownik	afiksie	afiksach
wołacz	afiksie	afiksy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) zrostek

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) morfem

hiponimy:

(1.1) prefiks, sufiks, postfiks, infiks, interfiks

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. afiksacja ż, fiks mrz

przym. afiksalny

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. affixus

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) affix
• baskijski: (1.1) hizki
• bułgarski: (1.1) афикс m
• esperanto: (1.1) afikso
• francuski: (1.1) affixe
• galicyjski: (1.1) afixo m
• hiszpański: (1.1) afijo m
• interlingua: (1.1) affixo
• niemiecki: (1.1) Affix n
• nowogrecki: (1.1) πρόσφυμα n
• rosyjski: (1.1) аффикс m
• szwedzki: (1.1) affix n
• ukraiński: (1.1) афікс m
• włoski: (1.1) affisso m

źródła:

afiks (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) afiks, zrostek

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

rzecz. afikso

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. affixus

uwagi:

Morfem oficjalnie zatwierdzony w roku 1909 (Unua Oficiala Aldono al Universala Vortaro).

źródła: