Uwaga |
---|
adiutantka
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
adiutantka (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌadʲjuˈtãntka], AS: [adʹi ̯utãntka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) forma żeńska od: adiutant
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik adiutantka adiutantki dopełniacz adiutantki adiutantek celownik adiutantce adiutantkom biernik adiutantkę adiutantki narzędnik adiutantką adiutantkami miejscownik adiutantce adiutantkach wołacz adiutantko adiutantki
- przykłady:
- (1.1) Kobiety uczestniczyły w powstaniu styczniowym, pełniąc funkcje łączniczek, zwiadowczyń, kurierek, adiutantek, sanitariuszek. (z Internetu)
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. adiutancik m, adiutantura ż, adiutantowanie n
- czas. adiutantować ndk.
- przym. adiutancki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: adiutant
- włoski: (1.1) aiutante di campo ż
- źródła: