Wieczernik

Wieczernik (język polski)

Wieczernik (1.1)

Wieczernik (1.1) w Piekarach

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) bibl. miejsce ostatniej wieczerzy

(1.2) archit. rel. kaplica kalwaryjska upamiętniająca wieczerzę Pańską

odmiana:

(1.1) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Wieczernik
dopełniacz	Wieczernika
celownik	Wieczernikowi
biernik	Wieczernik
narzędnik	Wieczernikiem
miejscownik	Wieczerniku
wołacz	Wieczerniku

przykłady:

(1.1) Tysiące pątników rocznie skierowuje swoje kroki do Wieczernika.

(1.2) Kaplicę Wieczernika zaprojektował architekt z Nysy.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) sala

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wieczernik mrz, wieczerza ż

czas. wieczerzać ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. wieczernik < pol. wieczerzać; tłumaczenie łacińskiego Coenaculum

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Cenacle
• łaciński: (1.1) Coenaculum n

źródła: