Walencja

Walencja (język polski)

Walencja (1.2)

wymowa:

IPA: [vaˈlɛ̃nʦ̑ʲja], AS: [valẽncʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) geogr. miasto w Hiszpanii; zob. też Walencja w Wikipedii

(1.2) geogr. region w Hiszpanii

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Walencja
dopełniacz	Walencji
celownik	Walencji
biernik	Walencję
narzędnik	Walencją
miejscownik	Walencji
wołacz	Walencjo

przykłady:

(1.1) W przypadkowym porządku możemy wymienić kilka miast, jak Sewilla, Walencja czy Barcelona.

(1.2) Paella jest typowym daniem regionu Walencji.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

(1.2) Hiszpania

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. walencjanin mos, walencjanka ż, Walencjanin mos, Walencjanka ż

przym. walencki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Valencia
• baskijski: (1.1) Valentzia
• białoruski: (1.1) Валенсія ż; (1.2) Валенсія ż
• czeski: (1.1) Valencie ż; (1.2) Valencie ż
• esperanto: (1.2) Valencujo, Valencio, Valencilando
• francuski: (1.1) Valence
• hiszpański: (1.1) Valencia
• kataloński: (1.1) València
• niemiecki: (1.1) Valencia n; (1.2) Valencia n
• nowogrecki: (1.1) Βαλένθια ż
• rosyjski: (1.1) Валенсия ż; (1.2) Валенсия ż
• słowacki: (1.1) Valencia ż
• ukraiński: (1.1) Валенсія ż; (1.2) Валенсія ż

źródła: