Troja

Troja (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈtrɔja], AS: [troi ̯a] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) geogr. hist. starożytne miasto położone w Troadzie u zachodnich wybrzeży Azji Mniejszej; zob. też Troja w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Troja	Troje
dopełniacz	Troi	Troi / Troj
celownik	Troi	Trojom
biernik	Troję	Troje
narzędnik	Troją	Trojami
miejscownik	Troi	Trojach
wołacz	Trojo	Troje

przykłady:

(1.1) Homerycka legenda o Troi została wykorzystana przez rzymskiego poetę Wergiliusza w jego poemacie epickim Eneida.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Troada ż, Trojanin mos, Trojańczyk mos, Trojanka ż, trojan m

przym. trojański

związki frazeologiczne:

koń trojański

etymologia:

łac. Troia < gr. Τροία

uwagi:

tłumaczenia:

• afrykanerski: (1.1) Troje
• angielski: (1.1) Troy
• arabski: (1.1) طروادة
• azerski: (1.1) Troya
• baskijski: (1.1) Troia
• esperanto: (1.1) Trojo
• hiszpański: (1.1) Troya ż
• interlingua: (1.1) Troia
• japoński: (1.1) イリオス
• jidysz: (1.1) טרויע ż (troje)
• łaciński: (1.1) Troia ż
• niemiecki: (1.1) Troja n
• nowogrecki: (1.1) Τροία ż
• ormiański: (1.1) Տրոյա
• perski: (1.1) تروآ
• rosyjski: (1.1) Троя ż
• starogrecki: (1.1) Τροία ż
• turecki: (1.1) Troya
• włoski: (1.1) Troia ż

źródła:

Troja (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈtʀoːja]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

(1.1) geogr. hist. Troja

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	(das) Troja
dopełniacz	(des) Troja Trojas
celownik	(dem) Troja
biernik	(das) Troja

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Trojaner m, Trojanerin ż

przym. trojanisch

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. Troia < gr. Τροία

uwagi:

źródła: