Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

Pokucie

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Pokucie (język polski)

Pokucie (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

(1.1) geogr. kraina historyczna nad górnym Prutem na Ukrainie[1]; zob. też Pokucie w Wikipedii
odmiana:
(1.1) blm,
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikPokuciePokucia
dopełniaczPokuciaPokuć
celownikPokuciuPokuciom
biernikPokuciePokucia
narzędnikPokuciemPokuciami
miejscownikPokuciuPokuciach
wołaczPokuciePokucia
przykłady:
(1.1) Jego babka przyjechała do Wrocławia z Pokucia.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) kraina
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Kuty nmos, Pokucianin mos, Pokucianka ż
przym. pokucki
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 344.
Źródło: „https://wedariusz.pl/index.php?title=Pokucie&oldid=47662”