Panacea

Panacea (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌpãnaˈʦ̑ɛa], AS: [pãnacea], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) mit. gr. bogini i uosobienie leczenia za pomocą panaceum; córka Asklepiosa i Epione oraz siostra Higiei, Iaso, Ajgle, Akeso, Podalejriosa i Machaona; zob. też Panacea w Wikipedii

(1.2) astr. planetoida o numerze katalogowym 2878, z pasa głównego planetoid, odkryta w 1980 r.; zob. też (2878) Panacea w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Panacea
dopełniacz	Panacei
celownik	Panacei
biernik	Panaceę
narzędnik	Panaceą
miejscownik	Panacei
wołacz	Panaceo

przykłady:

(1.2) Panacea porusza się w obszarze między orbitami Marsa i Jowisza.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) Panakeja

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. panaceum n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Panacea
• słowacki: (1.1) Panakeia ż

źródła: