приятель

приятель (język rosyjski)

transliteracja:

priâtelʹ

wymowa:

[prʲiˈjatʲəlʲ] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) przyjaciel, kolega

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	прия́тель	прия́тели
dopełniacz	прия́теля	прия́телей
celownik	прия́телю	прия́телям
biernik	прия́теля	прия́телей
narzędnik	прия́телем	прия́телями
miejscownik	прия́теле	прия́телях

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. приятельница ż

przym. приятельский

związki frazeologiczne:

etymologia:

od prasł. *prijateljь

zob. przyjaciel

uwagi:

źródła:

приятель (język rusiński)

transliteracja:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) przyjaciel, kolega

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

od prasł. *prijateljь

zob. przyjaciel

uwagi:

źródła:

приятель (język ukraiński)

transliteracja:

priâtelʹ

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) przyjaciel

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) друг, товариш

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. приятельство n, приятелювання n, приятелізм m

forma żeńska приятелька ż

czas. приятелювати ndk.

przym. приятелів, приятельський

związki frazeologiczne:

etymologia:

od prasł. *prijateljь

zob. przyjaciel

uwagi:

źródła: