мак

мак (język białoruski)

мак (1.1)

мак (1.2)

transliteracja:

mak

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) bot. mak

(1.2) spoż. mak

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. макаўка ż, макоўнік m, макавіна ż, макавінка ż, макавішча n

przym. макавы

związki frazeologiczne:

рассыпацца дробным макам • сесці макам • сыпаць макам

etymologia:

uwagi:

źródła:

мак (język bułgarski)

мак (1.1)

мак (1.2)

transliteracja:

mak

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) bot. mak

(1.2) spoż. mak

odmiana:

przykłady:

(1.1) На полето цъфтят червени макове. → Na polu kwitną czerwone maki.

(1.2) Баба ми прави чудесен сладкиш с ябълки и мак. → Moja babcia robi wspaniałe ciasto z jabłkami i makiem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. маков

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

мак (język rosyjski)

мак (1.1)

мак (1.2)

transliteracja:

mak

wymowa:

​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) bot. mak

(1.2) spoż. mak

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

мак (język ukraiński)

мак (1.1)

мак (1.2)

transliteracja:

mak

wymowa:

мак zobacz zasady wymowy ukraińskiej

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) bot. Papaver L., mak

(1.2) spoż. mak

odmiana:

(1.1,1.2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	мак	ма́ки
dopełniacz	ма́ку	ма́ків
celownik	ма́ку, ма́кові	ма́кам
biernik	мак	ма́ки
narzędnik	ма́ком	ма́ками
miejscownik	на/у ма́ці	на/у ма́ках
wołacz	ма́ку	ма́ки

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) мак-самосійка • мак ди́кий • заячий мак • мак собачий • собачий мак • мак водяний

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. маківка ż, маківочка ż, маковиння n, маківник m, маківничок m, маковик m

czas. маковіти ndk.

przym. маків, маковий, маківковий

związki frazeologiczne:

тихо, хоч мак сій

etymologia:

uwagi:

źródła: