магнит

магнит (język bułgarski)

transliteracja:

magnit

wymowa:

IPA: /mɐg'nit/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) fiz. magnes

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. магнетичност ż, магнетизъм m, магнетит m, магнетизиране n

czas. магнетизирам ndk./dk.

przym. магнитен, магнетичен, магнетически, магнетитен, магнетитов, магнетизиран

tem. słow. магнито-, магнето-

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

магнит (język rosyjski)

transliteracja:

magnit

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik nieżywotny, rodzaj męski

(1.1) fiz. magnes

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	магни́т	магни́ты
dopełniacz	магни́та	магни́тов
celownik	магни́ту	магни́там
biernik	магни́т	магни́ты
narzędnik	магни́том	магни́тами
miejscownik	магни́те	магни́тах

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: