винт

винт (język bułgarski)

винтове (1.1)

transliteracja:

vint

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) techn. wkręt

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. винтов

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

винт (język rosyjski)

винт (1.1)

винт (1.2)

винт (1.3)

transliteracja:

vint

wymowa:

[ˈvʲint], ​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) śruba, wkręt

(1.2) śruba, śmigło

(1.3) inform. pot. twardy dysk

(1.4) karc. wint

odmiana:

(1.1-3)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	винт	винты́
dopełniacz	винта́	винто́в
celownik	винту́	винта́м
biernik	винт	винты́
narzędnik	винто́м	винта́ми
miejscownik	винте́	винта́х

(1.4)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ви́нт	ви́нты
dopełniacz	ви́нта	ви́нтов
celownik	ви́нту	ви́нтам
biernik	ви́нт	ви́нты
narzędnik	ви́нтом	ви́нтами
miejscownik	ви́нте	ви́нтах

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) пропеллер, ротор

(1.3) жёсткий диск

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.1-3)

rzecz. zdrobn. винтик m

czas. ввинчивать ndk., ввинтить dk.

przym. винтовой, винтообразный

przysł. винтом

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1-3) pol. gwint < niem. winden lub niem. Gewinde

uwagi:

źródła: