ποινή

ποινή (język nowogrecki)

transliteracja:

poiní

wymowa:

IPA: [pi.ˈni]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) praw. kara, wyrok, sankcja

(1.2) kara, nagana, upomnienie

odmiana:

(1) F29

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) ποινή φυλάκισης → kara więzienia • χρηματική ποινή → kara pieniężna • θανατική ποινή / ποινή θανάτου → kara śmierci • εκτίω ποινή → odbywać karę

(1.2)

synonimy:

(1.1) τιμωρία, κύρωση, πρόστιμο, επίπληξη

(1.2) συγύρισμα, μάλωμα, καψόνι

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Ποινικό n

przym. ποινικός

przysł. ποινικά

związki frazeologiczne:

επί ποινή → pod karą

etymologia:

gr. ποινή

uwagi:

źródła:

ποινή (język starogrecki)

transliteracja:

poinḗ

wymowa:

IPA: /po͜i.ˈnɛː/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) praw. główszczyzna, pieniądze dla rodziny zamordowanego

(1.2) grzywna, okup

(1.3) rekompensata

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

prahelleński *kʷoinā́ < praindoeur. *kʷoynéh₂

uwagi:

źródła: