żywność

żywność (język polski)

żywność (1.1)

żywność (1.1)

wymowa:

​, IPA: [ˈʒɨvnɔɕʨ̑], AS: [žyvność]

znaczenia:

rzeczownik zbiorowy, rodzaj żeński

(1.1) ogół produktów spożywczych; zob. też żywność w Wikipedii

(1.2) st.pol. życie

odmiana:

(1.1) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	żywność
dopełniacz	żywności
celownik	żywności
biernik	żywność
narzędnik	żywnością
miejscownik	żywności
wołacz	żywności

przykłady:

(1.1) Nasza firma dostarcza żywność do połowy sklepów w okolicy.

składnia:

kolokacje:

(1.1) zdrowa / niezdrowa / ekologiczna żywność • produkcja / nadprodukcja / niedobór / rynek żywności • żywność modyfikowana genetycznie

synonimy:

(1.1) jedzenie, pokarm, pożywienie; przest. jadło, strawa, wikt

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. żywienie n, żywnościówka ż, żywieniowiec m

czas. żywić ndk., pożywić dk., odżywić dk., odżywiać ndk.

przym. żywnościowy, żywieniowy, pożywny

przysł. żywnościowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• albański: (1.1) ushqim m
• angielski: (1.1) food
• arabski: (1.1) غذاء, قوت
• duński: (1.1) føde w
• esperanto: (1.1) nutraĵo
• galicyjski: (1.1) alimentación ż
• hebrajski: (1.1) מזון m
• hiszpański: (1.1) alimentos
• interlingua: (1.1) victo, vivandas, alimento
• jidysz: (1.1) עסנוואַרג n (esnwarg)
• niemiecki: (1.1) Nahrungsmittel n, Lebensmittel n, Nahrung ż
• norweski (bokmål): (1.1) mat m
• nowogrecki: (1.1) τροφή ż
• rosyjski: (1.1) продовольствие n
• rumuński: (1.1) hrană ż
• szwedzki: (1.1) mat w
• tetum: (1.1) hahán, ai-han
• włoski: (1.1) viveri m lm, cibo m

źródła: