Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

żoneczka

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

żoneczka (język polski)

wymowa:
IPA[ʒɔ̃ˈnɛʧ̑ka], AS[žõnečka], zjawiska fonetyczne: nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. zdrobn. od: żona, żonka
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Wsiadł w samochód i pełen tęsknoty pojechał do domu, w którym miała czekać rozgrzana snem, mięciutka i przytulna żoneczka. Tymczasem żoneczka, owszem, była rozgrzana, ale nie snem, tylko miłosnymi zmaganiami z taksówkarzem, Jackiem M[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) żonka, żonusia, żoncia
antonimy:
(1.1) mężuś, mężulek
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. żona ż, żonusia ż, żonusia ż, żoncia ż, żonkoś m, żonisko n, żonka ż
przym. żonaty, żonin, żoniny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: żona
źródła:
  1. Detektyw, nr 2 (150), Warszawa, 1999 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.