Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

żminda

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

żminda (język polski)

wymowa:
[uwaga 1] IPA: [ˈʒmʲĩnda], AS: [žmʹĩnda], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) st.pol. sknera, człowiek chciwy i oszczędny aż do przesady[1]
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikżmindażmindy
dopełniaczżmindyżmind / żmindów
celownikżmindzieżmindom
biernikżmindężmind / żmindów
narzędnikżmindążmindami
miejscownikżmindzieżmindach
wołaczżmindożmindy
przykłady:
(1.1) Sknerę zwano w staropolszczyźnie żmindą, żmindakiem lub nawet… gównojadem.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) sknera, sknerus, skąpiec, kutwa, skąpiradło, dusigrosz, mrzygłód, liczykrupa, wędzigrosz, gównojad, centuś, chytrus, chciwiec, harpagon, żyła; reg. śl. dziurdziuch; przest. żyd
antonimy:
(1.1) hojny, szczodry, szczodrobliwy
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. żmindak m, żmindactwo n
czas. żmindzić
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
  1. ↑ jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło żminda w: Zygmunt Gloger, Encyklopedia staropolska, 1900–1903.
Źródło: „https://wedariusz.pl/index.php?title=żminda&oldid=41774”