Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

świergotanie

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

świergotanie (język polski)

wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) o ptakach: wydawanie krótkich, wysokich dźwięków[1]
(1.2) o ludziach, zwłaszcza dzieciach: szybkie i wesołe wypowiadanie słów
odmiana:
(1.1-2) blm,
 
przypadekliczba pojedyncza
mianownikświergotanie
dopełniaczświergotania
celownikświergotaniu
biernikświergotanie
narzędnikświergotaniem
miejscownikświergotaniu
wołaczświergotanie
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) świergolenie, świegotanie, szczebiotanie, ćwierkanie, ćwierkotanie
(1.2) świergolenie, świegotanie, szczebiotanie
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. świergot m, świergotek m, świergotliwość ż
czas. świergotać ndk., zaświergotać dk.
przym. świergotliwy
związki frazeologiczne:
etymologia:
rzecz. odczas. od świergotać
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło świergotać, świegotać, świergolić w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
Źródło: „https://wedariusz.pl/index.php?title=świergotanie&oldid=102531”