świdniczanin

świdniczanin (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɕfʲidʲɲiˈʧ̑ãɲĩn], AS: [śfʹidʹńičãńĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• akc. pob.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) mieszkaniec Świdnicy lub Świdnika

(1.2) osoba pochodząca z Świdnicy lub Świdnika, urodzona w Świdnicy lub Świdniku

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	świdniczanin	świdniczanie
dopełniacz	świdniczanina	świdniczan
celownik	świdniczaninowi	świdniczanom
biernik	świdniczanina	świdniczan
narzędnik	świdniczaninem	świdniczanami
miejscownik	świdniczaninie	świdniczanach
wołacz	świdniczaninie	świdniczanie
depr. M. i W. lm: (te) świdniczany

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) wybitny / znany świdniczanin • szanowni / drodzy świdniczanie!

(1.2) rodowity świdniczanin • świdniczanin z krwi i kości / z urodzenia / z dziada pradziada

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) mieszkaniec

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Świdnica ż, Świdnik m

forma żeńska świdniczanka ż

przym. świdnicki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą.

tłumaczenia:

źródła: