Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

łaskotać

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

łaskotać (język polski)

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. połaskotać)

(1.1) lekko podrażniać wrażliwe na dotyk miejsca

czasownik zwrotny niedokonany łaskotać się

(2.1) łaskotać (1.1) siebie nawzajem
(2.2) łaskotać (1.1) siebie samego
odmiana:
(1.1) koniugacja IX
(2.1-2) koniugacja IX
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) gilgotać, łechtać, łachotać
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) pobudzać, podrażniać
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. połaskotać, załaskotać
rzecz. łaskotanie n, łaskotki nmos
przym. łaskotliwy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
Odmienianie tego czasownika wedle koniugacji I („łaskotam”,, „łaskotasz”, „łaskota”, „łaskotamy, „łaskotacie, «łaskotają», «łaskotaj») jest niepoprawne[1][2].
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło łaskotać w: Słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Witold Doroszewski, Polskie Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, ISBN 83-01-03811-X, s. 312.
  2. Hasło łaskotać w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 496.