ładowarka

ładowarka (język polski)

ładowarka (1.1)

ładowarka (1.2) akumulatorowa

ładowarka (1.2) do telefonu

wymowa:

IPA: [ˌwadɔˈvarka], AS: [u̯adovarka], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) techn. bud. maszyna ciężka do wykonywania załadunku, np. towarów na samochód lub inny środek transportu; zob. też ładowarka łyżkowa w Wikipedii

(1.2) elektr. urządzenie służące do ładowania akumulatorów, także wewnętrznych np. w telefonach komórkowych, laptopach itp.; zob. też ładowarka akumulatorów w Wikipedii

(1.3) roln. zob. ładowacz

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ładowarka	ładowarki
dopełniacz	ładowarki	ładowarek
celownik	ładowarce	ładowarkom
biernik	ładowarkę	ładowarki
narzędnik	ładowarką	ładowarkami
miejscownik	ładowarce	ładowarkach
wołacz	ładowarko	ładowarki

przykłady:

(1.2) Ładowarka samochodowa jest idealnym rozwiązaniem dla osób, które często podróżują ze swoim palmtopem.

(1.2) Chciałem kupić ładowarkę słoneczną na wyjazd rodzinny pod namiot.

składnia:

kolokacje:

(1.1) ładowarka łyżkowa • ładowarka przenośnikowa • ładowarka łapowa

(1.2) ładowarka akumulatorowa • ładowarka samochodowa • ładowarka do telefonu / aparatu fotograficznego / depilatora / palmtopa

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) maszyna

(1.2) urządzenie

hiponimy:

(1.1) fadroma

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ładowanie n, ładunek m, ładownia ż, ładowacz m, ładownica ż, załadunek m, wyładunek m, przeładunek m, naładowanie n

zdrobn. ładowareczka ż

czas. ładować ndk., naładować dk., załadować dk., przeładowywać ndk., przeładować dk.

przym. ładowarkowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1-3) pol. ładować + -arka

uwagi:

zob. też ładowarka w Wikipedii

tłumaczenia:

• angielski: (1.2) battery charger
• arabski: (1.2) شاحن m
• baskijski: (1.2) kargagailu
• hiszpański: (1.2) cargador m
• kataloński: (1.2) carregador m
• macedoński: (1.2) полнач m
• nowogrecki: (1.2) φορτιστής m
• rosyjski: (1.1) погрузчик m; (1.2) заряжающее устройство n, зарядное устройство, pot. зарядка
• słoweński: (1.2) polnilec m
• włoski: (1.2) caricatore m, caricabatteria m

źródła: