wyrzucać

wyrzucać (język polski)

on wyrzuca (1.1) śmieci przez okno

wymowa:

IPA: [vɨˈʒuʦ̑aʨ̑], AS: [vyžucać]

​

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. wyrzucić)

(1.1) aspekt niedokonany od: wyrzucić

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

(2.1) książk. robić komuś wyrzuty

odmiana:

(1.1) koniugacja I

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		wyrzucać
czas teraźniejszy		wyrzucam	wyrzucasz	wyrzuca	wyrzucamy	wyrzucacie	wyrzucają
czas przeszły	m	wyrzucałem	wyrzucałeś	wyrzucał	wyrzucaliśmy	wyrzucaliście	wyrzucali
	ż	wyrzucałam	wyrzucałaś	wyrzucała	wyrzucałyśmy	wyrzucałyście	wyrzucały
	n	wyrzucałom	wyrzucałoś	wyrzucało
tryb rozkazujący		niech wyrzucam	wyrzucaj	niech wyrzuca	wyrzucajmy	wyrzucajcie	niech wyrzucają
pozostałe formy czas przyszły m będę wyrzucał, będę wyrzucać będziesz wyrzucał, będziesz wyrzucać będzie wyrzucał, będzie wyrzucać będziemy wyrzucali, będziemy wyrzucać będziecie wyrzucali, będziecie wyrzucać będą wyrzucali, będą wyrzucać ż będę wyrzucała, będę wyrzucać będziesz wyrzucała, będziesz wyrzucać będzie wyrzucała, będzie wyrzucać będziemy wyrzucały, będziemy wyrzucać będziecie wyrzucały, będziecie wyrzucać będą wyrzucały, będą wyrzucać n będę wyrzucało, będę wyrzucać będziesz wyrzucało, będziesz wyrzucać będzie wyrzucało, będzie wyrzucać czas zaprzeszły m wyrzucałem był wyrzucałeś był wyrzucał był wyrzucaliśmy byli wyrzucaliście byli wyrzucali byli ż wyrzucałam była wyrzucałaś była wyrzucała była wyrzucałyśmy były wyrzucałyście były wyrzucały były n wyrzucałom było wyrzucałoś było wyrzucało było forma bezosobowa czasu przeszłego wyrzucano tryb przypuszczający m wyrzucałbym, byłbym wyrzucał wyrzucałbyś, byłbyś wyrzucał wyrzucałby, byłby wyrzucał wyrzucalibyśmy, bylibyśmy wyrzucali wyrzucalibyście, bylibyście wyrzucali wyrzucaliby, byliby wyrzucali ż wyrzucałabym, byłabym wyrzucała wyrzucałabyś, byłabyś wyrzucała wyrzucałaby, byłaby wyrzucała wyrzucałybyśmy, byłybyśmy wyrzucały wyrzucałybyście, byłybyście wyrzucały wyrzucałyby, byłyby wyrzucały n wyrzucałobym, byłobym wyrzucało wyrzucałobyś, byłobyś wyrzucało wyrzucałoby, byłoby wyrzucało imiesłów przymiotnikowy czynny m wyrzucający, niewyrzucający ż wyrzucająca, niewyrzucająca wyrzucające, niewyrzucające n wyrzucające, niewyrzucające imiesłów przymiotnikowy bierny m wyrzucany wyrzucani ż wyrzucana wyrzucane n wyrzucane imiesłów przysłówkowy współczesny wyrzucając, nie wyrzucając rzeczownik odczasownikowy wyrzucanie, niewyrzucanie

przykłady:

(1.1) Nie należy wyrzucać śmieci do lasu.

składnia:

kolokacje:

(1.1) wyrzucać śmieci

synonimy:

(1.1) odkładać, eliminować, usuwać

(2.1) wytykać

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wyrzucanie n, wyrzucenie n, wyrzutek m, wyrzutnia ż, wyrzut m, rzut m

czas. rzucać ndk., rzucić dk., wyrzucić dk.

przym. rzutki

związki frazeologiczne:

wyrzucać pieniądze w błoto / wyrzucać pieniądze przez okno • tanie kupisz, psom wyrzucisz

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: wyrzucić

• arabski: (1.1) قذف
• białoruski: (1.1) выкідаць
• esperanto: (1.1) elĵeti
• rosyjski: (1.1) выбрасывать
• szwedzki: (2.1) förebrå

źródła: