wyjście

wyjście (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈvɨjɕʨ̑ɛ], AS: [vyi ̯śće], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) droga lub otwór, którym się wychodzi

(1.2) rzecz. odczas. od wyjść

(1.3) rozwiązanie kłopotliwej sytuacji

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wyjście	wyjścia
dopełniacz	wyjścia	wyjść
celownik	wyjściu	wyjściom
biernik	wyjście	wyjścia
narzędnik	wyjściem	wyjściami
miejscownik	wyjściu	wyjściach
wołacz	wyjście	wyjścia

przykłady:

(1.1) Na korytarzu znajdowały się strzałki prowadzące do wyjścia.

składnia:

kolokacje:

(1.1) iść do wyjścia • szukać wyjścia • wyjście ewakuacyjne

synonimy:

(1.1) wyjazd

antonimy:

(1.1) wejście

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wyjściówka ż, wychodek m, wychodnia ż, wychodnica ż, wychodne n, wychodźstwo n, wychodźca m, wychodzenie n

czas. wychodzić ndk., wyjść dk.

przym. wyjściowy, wychodny, wychodźczy

przysł. wyjściowo

związki frazeologiczne:

punkt wyjścia • sytuacja bez wyjścia

etymologia:

(1) pol. wyjść

uwagi:

tłumaczenia:

(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: rozwiązanie

• angielski: (1.1) exit, gate (na lotnisku); (1.2) exiting
• arabski: (1.1) خروج ,مخرج
• baskijski: (1.1) irteera; (1.2) irtete
• białoruski: (1.1) выхад m; (1.2) выхад m; (1.3) выхад m
• chorwacki: (1.1) izlaz m
• duński: (1.1) udgang w
• esperanto: (1.1) elirejo
• francuski: (1.1) sortie ż; (1.2) sortie ż
• hiszpański: (1.1) salida ż; (1.2) salida ż
• holenderski: (1.1) uitgang
• interlingua: (1.1) exito, sortita
• kataloński: (1.1) sortida ż
• niemiecki: (1.1) Ausgang m, Ausweg m
• nowogrecki: (1.1) έξοδος ż; (1.2) έξοδος ż
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1-2)
• rosyjski: (1.1) выход m; (1.2) выход m; (1.3) выход m
• slovio: (1.1) izhod (изход)
• słowacki: (1.1) východ; (1.2) východ
• szwedzki: (1.1) utgång w; (1.2) utgång w
• ukraiński: (1.1) вихід m
• węgierski: (1.1) kijárat

źródła: