wątpliwy

wątpliwy (język polski)

wymowa:

IPA: [vɔ̃ntˈplʲivɨ], AS: [võntplʹivy], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ą 

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, który wzbudza wątpliwość, nie daje pewności

(1.2) st.pol. pełen wątpliwości

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	wątpliwy		wątpliwa	wątpliwe	wątpliwi	wątpliwe
dopełniacz	wątpliwego		wątpliwej	wątpliwego	wątpliwych
celownik	wątpliwemu		wątpliwej	wątpliwemu	wątpliwym
biernik	wątpliwego	wątpliwy	wątpliwą	wątpliwe	wątpliwych	wątpliwe
narzędnik	wątpliwym		wątpliwą	wątpliwym	wątpliwymi
miejscownik	wątpliwym		wątpliwej	wątpliwym	wątpliwych
wołacz	wątpliwy		wątpliwa	wątpliwe	wątpliwi	wątpliwe

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) wątpliwy przyjaciel • wątpliwa uroda

synonimy:

(1.1) niepewny, dyskusyjny

antonimy:

(1.1) pewny, oczywisty

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wątpliwość, wątpienie

czas. wątpić, powątpiewać

przysł. wątpliwie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) uncertain, questionable, dubious, doubtful, equivocal
• duński: (1.1) tvivlsom
• esperanto: (1.1) duba, dubinda
• francuski: (1.1) douteux, incertain
• hiszpański: (1.1) dudoso, incierto
• interlingua: (1.1) dubitabile, dubitative, dubitose, insecur
• jidysz: (1.1) ספֿקדיק (sofekdik), טרייף (trejf)
• kazachski: (1.1) шүбәлі
• litewski: (1.1) abejotinas
• niemiecki: (1.1) zweifelhaft
• nowogrecki: (1.1) αμφίβολος, αβέβαιος
• rosyjski: (1.1) сомнительный
• szwedzki: (1.1) tvivelaktig
• włoski: (1.1) dubbioso, dubbio

źródła: