talliński

talliński (język polski)

wymowa:

IPA: [talˈlʲĩj̃sʲci], AS: [tallʹĩĩ ̯sʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• rozs. artyk.

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) odnoszący się do miasta Tallinn

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	talliński		tallińska	tallińskie	tallińscy	tallińskie
dopełniacz	tallińskiego		tallińskiej	tallińskiego	tallińskich
celownik	tallińskiemu		tallińskiej	tallińskiemu	tallińskim
biernik	tallińskiego	talliński	tallińską	tallińskie	tallińskich	tallińskie
narzędnik	tallińskim		tallińską	tallińskim	tallińskimi
miejscownik	tallińskim		tallińskiej	tallińskim	tallińskich
wołacz	talliński		tallińska	tallińskie	tallińscy	tallińskie
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Na przykład akademik tallińskiej politechniki jest w centrum miasta, około 500 m od Starówki.

składnia:

kolokacje:

(1.1) Zatoka Tallińska

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Tallin mrz, Tallinn m, tallińczyk m, tallinka ż, tallinianin m, tallinianka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Tallinner
• baskijski: (1.1) tallinndar
• białoruski: (1.1) талінскі
• bułgarski: (1.1) талински
• rosyjski: (1.1) таллинский
• słowacki: (1.1) tallinnský
• ukraiński: (1.1) талліннський

źródła: