Uwaga |
---|
srokaty
Wersja z dnia 05:57, 8 mar 2021 autorstwa imported>Olafbot (zmiana "{{wymowa}} {{" na "{{wymowa}}\n: {{", dodane {{audio|LL-Q809 (pol)-Poemat-srokaty.wav}})
srokaty (język polski)
- znaczenia:
przymiotnik
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik srokaty srokata srokate srokaci srokate dopełniacz srokatego srokatej srokatego srokatych celownik srokatemu srokatej srokatemu srokatym biernik srokatego srokaty srokatą srokate srokatych srokate narzędnik srokatym srokatą srokatym srokatymi miejscownik srokatym srokatej srokatym srokatych wołacz srokaty srokata srokate srokaci srokate
- przykłady:
- (1.1) Był on, nie licząc gruntu, chałupy i paru krów, właścicielem srokatego konia i żony Magdy.[1]
- (1.1) (…) kole niezgorszej krowiny, którą chłop trzymał krótko na postronku, kręcił się z rykiem tęgi, srokaty byk (…)[2]
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. sroka – ze względu na zbliżoną kolorystykę (Etymologia, czyli o pochodzeniu nazw maści)
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) piebald
- białoruski: (1.1) стракаты
- kaszubski: (1.1) bestri
- ukraiński: (1.1) строкатий
- źródła:
- ↑ H. Sienkiewicz: Bartek Zwycięzca
- ↑ W. Reymont: Chłopi