przyprostokątna

przyprostokątna (język polski)

na rysunku przyprostokątne (1.1) to boki BC i AC

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) geom. w trójkącie prostokątnym jedno z dwóch ramion wyznaczających kąt prosty; zob. też Trójkąt prostokątny w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	przyprostokątna	przyprostokątne
dopełniacz	przyprostokątnej	przyprostokątnych
celownik	przyprostokątnej	przyprostokątnym
biernik	przyprostokątną	przyprostokątne
narzędnik	przyprostokątną	przyprostokątnymi
miejscownik	przyprostokątnej	przyprostokątnych
wołacz	przyprostokątna	przyprostokątne

przykłady:

(1.1) Dwa boki trójkąta wyznaczające ramiona kąta prostego nazywane są przyprostokątnymi, trzeci bok przeciwprostokątną.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) ramię

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. przy- + prostokątny + -a

uwagi:

zob. przeciwprostokątna

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) cathetus
• baskijski: (1.1) kateto
• bułgarski: (1.1) катет m
• czeski: (1.1) odvěsna ż
• hiszpański: (1.1) cateto m
• łaciński: (1.1) cathetus
• niemiecki: (1.1) Kathete ż
• nowogrecki: (1.1) κάθετος ż
• rosyjski: (1.1) катет m (katet)
• słowacki: (1.1) odvesna ż
• włoski: (1.1) cateto m

źródła: