pierwszeństwo

pierwszeństwo (język polski)

wymowa:

IPA: [pʲjɛrfˈʃɛ̃j̃stfɔ], AS: [pʹi ̯erfšẽĩ ̯stfo], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• rozs. artyk.• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) prawo do czegoś przed innymi; prawo bycia pierwszym, zrobienia czegoś na początku; przewaga, wyższość nad czymś lub nad kimś

odmiana:

(1.1) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	pierwszeństwo
dopełniacz	pierwszeństwa
celownik	pierwszeństwu
biernik	pierwszeństwo
narzędnik	pierwszeństwem
miejscownik	pierwszeństwie
wołacz	pierwszeństwo

przykłady:

(1.1) Nieustąpienie pierwszeństwa przejazdu było najczęstszą przyczyną wypadków drogowych na terenie pow. mławskiego w roku 2019.

składnia:

kolokacje:

(1.1) ubiegać się o pierwszeństwo • oddać / odebrać komuś pierwszeństwo • pierwszeństwo przejazdu • ustąpić pierwszeństwa

synonimy:

(1.1) priorytet

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pierwszy mos, pierwak mrz, pierwszak mos

przym. pierwszy

przysł. najpierw

tem. słow. pierwszo-

związki frazeologiczne:

palma pierwszeństwa

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) precedence, priority, (pierwszeństwo przejazdu) right of way
• czeski: (1.1) prvenství n
• duński: (1.1) forrang w
• esperanto: (1.1) unuaeco
• hiszpański: (1.1) prioridad ż, preferencia ż, primacía ż
• kaszubski: (1.1) pierszeństwò n
• kazachski: (1.1) біріншілік
• niemiecki: (1.1) Vorrang m, (pierwszeństwo przejazdu) Vorfahrt ż
• rosyjski: (1.1) первенство n
• ukraiński: (1.1) першість ż
• węgierski: (1.1) elsőbbség

źródła: