płaskowyż

płaskowyż (język polski)

płaskowyż (1.1)

wymowa:

IPA: [pwaˈskɔvɨʃ], AS: [pu̯askovyš], zjawiska fonetyczne: wygł.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) geogr. obszar wysoko położony o płaskiej lub lekko falistej powierzchni i o stromych stokach; zob. też płaskowyż w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	płaskowyż	płaskowyże
dopełniacz	płaskowyżu	płaskowyżów
celownik	płaskowyżowi	płaskowyżom
biernik	płaskowyż	płaskowyże
narzędnik	płaskowyżem	płaskowyżami
miejscownik	płaskowyżu	płaskowyżach
wołacz	płaskowyżu	płaskowyże

przykłady:

(1.1) Płaskowyż jest słabo urozmaicony dolinami i wyraźnie zaznacza się wśród otaczających go niższych obszarów.

składnia:

kolokacje:

(1.1) Płaskowyż Głubczycki

synonimy:

(1.1) plateau, płaskowzgórze

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) plateau
• baskijski: (1.1) goi-ordoki, goi-lautada
• białoruski: (1.1) пласкагор'е n
• bułgarski: (1.1) плато n
• czeski: (1.1) plošina ż
• hiszpański: (1.1) altiplanicie ż, altiplano m, meseta ż
• kazachski: (1.1) үстірт
• niemiecki: (1.1) Hochebene, Hochfläche, Hochplateau, Plateau
• nowogrecki: (1.1) οροπέδιο n, υψίπεδο n
• rosyjski: (1.1) плоскогорье n, плато n

źródła: