niestrawność

niestrawność (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) med. ostre zaburzenie w trawieniu, dyspepsja

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	niestrawność
dopełniacz	niestrawności
celownik	niestrawności
biernik	niestrawność
narzędnik	niestrawnością
miejscownik	niestrawności
wołacz	niestrawności

przykłady:

(1.1) W organizmie niemowlęcia kazeina mleka krowiego tworzy ser, z trudem trawiony przez niego; pojawia się niestrawność, kwaśne, biegunkowe stolce, kwaśne wymioty.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. nietrawienie n, niestrawienie n

przym. niestrawny, niestrawiony

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) indigestion, dyspepsia
• francuski: (1.1) indigestion ż
• gudźarati: (1.1) અજીર્ણ n (ajīrṇa), અપચો m (apacō)
• hiszpański: (1.1) indigestión ż, dispepsia ż
• interlingua: (1.1) apepsia, indigestion
• jidysz: (1.1) ניט־פֿאַרדײַונג ż (nit־fardajung)
• łaciński: (1.1) dyspepsia ż
• łotewski: (1.1) dispepsija ż
• paszto: (1.1) ارږي بد m (argị bád), اټېرنه ż (aṭerə́na), اغېړ m (aɣéṛ)
• sanskryt: (1.1) आमय m (āmaya)
• słoweński: (1.1) dispepsija ż, prebavne motnje ż
• ukraiński: (1.1) нестравність ż
• włoski: (1.1) indigestione ż, dispepsia ż

źródła: