karykaturzysta

karykaturzysta (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) szt. rysownik karykatur, autor karykatur

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	karykaturzysta	karykaturzyści
dopełniacz	karykaturzysty	karykaturzystów
celownik	karykaturzyście	karykaturzystom
biernik	karykaturzystę	karykaturzystów
narzędnik	karykaturzystą	karykaturzystami
miejscownik	karykaturzyście	karykaturzystach
wołacz	karykaturzysto	karykaturzyści

przykłady:

(1.1) Przez krótki okres po zdobyciu wykształcenia był rysownikiem i karykaturzystą, następnie wybrał dziennikarstwo i publicystykę.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) rysownik

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. karykatura ż

zdrobn. karykaturka ż

forma żeńska karykaturzystka ż

przym. karykaturalny

przysł. karykaturalnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. karykatura + -ysta < wł. caricatura < wł. caricare < łac. carricare < łac. carrus

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) caricaturist, cartoonist
• białoruski: (1.1) карыкатурыст m
• czeski: (1.1) karikaturista m
• duński: (1.1) karikaturist w, karikaturtegner w
• francuski: (1.1) caricaturiste m ż
• interlingua: (1.1) caricaturista
• kataloński: (1.1) caricaturista m ż
• niemiecki: (1.1) Karikaturist m
• norweski (bokmål): (1.1) karikaturtegner m
• norweski (nynorsk): (1.1) karikaturteiknar m
• rosyjski: (1.1) карикатурист m
• słowacki: (1.1) karikaturista m
• szwedzki: (1.1) kar­ik­at­yr­ist w, karikatyr­tecknare w
• ukraiński: (1.1) карикатурист m
• włoski: (1.1) macchiettista m ż, caricaturista m ż

źródła: