| Uwaga |
|---|
deklinacja: Różnice pomiędzy wersjami
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
imported>MaartenVidal (dodano holenderski: (1.1) verbuiging {{ż}}; (1.2) declinatie {{ż}}) |
imported>Stanko6 (dodano kaszubski: (1.1) deklinacjô {{ż}}) |
||
| Linia 54: | Linia 54: | ||
* japoński: (1.1) [[格変化]], [[曲用]]; (1.2) [[赤緯]] | * japoński: (1.1) [[格変化]], [[曲用]]; (1.2) [[赤緯]] | ||
* jidysz: (1.1) [[דעקלינאַציע]] {{ż}} (deklinacje) | * jidysz: (1.1) [[דעקלינאַציע]] {{ż}} (deklinacje) | ||
| + | * kaszubski: (1.1) [[deklinacjô]] {{ż}} | ||
* kataloński: (1.1) [[declinació]] {{ż}}; (1.2) [[declinació]] {{ż}} | * kataloński: (1.1) [[declinació]] {{ż}}; (1.2) [[declinació]] {{ż}} | ||
* niemiecki: (1.1) [[Deklination]] {{ż}}; (1.2) [[Deklination]] {{ż}} | * niemiecki: (1.1) [[Deklination]] {{ż}}; (1.2) [[Deklination]] {{ż}} | ||
Aktualna wersja na dzień 01:51, 2 sie 2021
deklinacja (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌdɛklʲĩˈnaʦ̑ʲja], AS: [deklʹĩnacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) gram. odmiana przez przypadki i liczby; zob. też deklinacja (językoznawstwo) w Wikipedii
- (1.2) astr. jedna ze współrzędnych ciała niebieskiego w układach równikowych; zob. też deklinacja (astronomia) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik deklinacja deklinacje dopełniacz deklinacji deklinacji / przest. deklinacyj[1] celownik deklinacji deklinacjom biernik deklinację deklinacje narzędnik deklinacją deklinacjami miejscownik deklinacji deklinacjach wołacz deklinacjo deklinacje
- przykłady:
- (1.1) Uczniom trudność sprawiła deklinacja słów rodzaju nijakiego.
- (1.2) Deklinacja biegunów niebieskich wynosi 90 stopni.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) przypadek deklinacji • deklinacja rzeczownikowa
- synonimy:
- (1.1) przest. przypadkowanie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) deklinacja mieszana, deklinacja mocna, deklinacja słaba
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. deklinowanie n
- czas. deklinować ndk.
- przym. deklinacyjny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- albański: (1.1) lakim m
- angielski: (1.1) declension; (1.2) declination
- białoruski: (1.1) скланенне n; (1.2) схіленне n
- francuski: (1.1) déclinaison ż; (1.2) déclinaison ż
- hiszpański: (1.1) declinación ż; (1.2) declinación ż
- holenderski: (1.1) verbuiging ż; (1.2) declinatie ż
- interlingua: (1.1) accidentia
- japoński: (1.1) 格変化, 曲用; (1.2) 赤緯
- jidysz: (1.1) דעקלינאַציע ż (deklinacje)
- kaszubski: (1.1) deklinacjô ż
- kataloński: (1.1) declinació ż; (1.2) declinació ż
- niemiecki: (1.1) Deklination ż; (1.2) Deklination ż
- nowogrecki: (1.1) κλίση ż (ονόματος); (1.2) απόκλιση ż (ενός ουράνιου σώματος)
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.1)
- rosyjski: (1.1) измене́ние n, склоне́ние n; (1.2) склоне́ние n
- sanskryt: (1.1) विभक्ति
- ukraiński: (1.1) відмінювання n
- źródła:
- ↑
Hasło deklinacja w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.