Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

ujec

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

ujec (język polski)

wymowa:
[uwaga 1] IPA[ˈujɛʦ̑], AS[ui ̯ec]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) st.pol.[1] (współcz. gw. (Śląsk Cieszyński)[2]) brat matki, wuj
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) wuj, wujek, uj[1]; gw. (Górny Śląsk) uja
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
por. czes. ujec, słc. ujec < praindoeur. *aw
uwagi:
  1. jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
zobacz listę tłumaczeń w hasłach: wuj, wujek
źródła:
  1. 1,0 1,1 Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 126.
  2. Słowniczek trudniejszych wyrazów gwarowych, w: Alina Kopoczek, Śpiewnik Macierzy Ziemi Cieszyńskiej, Cieszyn 1988, str. 375-380.

ujec (język słowacki)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) wujek
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: