ubrać

ubrać (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈubraʨ̑], AS: [ubrać], ​

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany

(1.1) aspekt dokonany od: ubierać

odmiana:

(1.1) koniugacja IX

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		ubrać
czas przyszły prosty		ubiorę	ubierzesz	ubierze	ubierzemy	ubierzecie	ubiorą
czas przeszły	m	ubrałem	ubrałeś	ubrał	ubraliśmy	ubraliście	ubrali
	ż	ubrałam	ubrałaś	ubrała	ubrałyśmy	ubrałyście	ubrały
	n	ubrałom	ubrałoś	ubrało
tryb rozkazujący		niech ubiorę	ubierz	niech ubierze	ubierzmy	ubierzcie	niech ubiorą
pozostałe formy czas zaprzeszły m ubrałem był ubrałeś był ubrał był ubraliśmy byli ubraliście byli ubrali byli ż ubrałam była ubrałaś była ubrała była ubrałyśmy były ubrałyście były ubrały były n ubrałom było ubrałoś było ubrało było forma bezosobowa czasu przeszłego ubrano tryb przypuszczający m ubrałbym, byłbym ubrał ubrałbyś, byłbyś ubrał ubrałby, byłby ubrał ubralibyśmy, bylibyśmy ubrali ubralibyście, bylibyście ubrali ubraliby, byliby ubrali ż ubrałabym, byłabym ubrała ubrałabyś, byłabyś ubrała ubrałaby, byłaby ubrała ubrałybyśmy, byłybyśmy ubrały ubrałybyście, byłybyście ubrały ubrałyby, byłyby ubrały n ubrałobym, byłobym ubrało ubrałobyś, byłobyś ubrało ubrałoby, byłoby ubrało imiesłów przymiotnikowy przeszły m ubrany ubrani ż ubrana ubrane n ubrane imiesłów przysłówkowy uprzedni ubrawszy rzeczownik odczasownikowy ubranie, nieubranie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ubiór mrz, ubieranie n, ubranie n, ubranko n

czas. ubierać ndk.

przym. ubraniowy, ubrany

związki frazeologiczne:

ubrać w słowa

etymologia:

uwagi:

Zwroty typu ubrać buty, ubrać sukienkę, ubrać kurtkę są niepoprawne.

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: ubierać

• ukraiński: (1.1) одягти́, убра́ти

źródła: