szturchać

szturchać (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. szturchnąć)

(1.1) delikatnie pchać lub uderzać zaczepnie lub niechcący

czasownik zwrotny niedokonany szturchać się (dk. szturchnąć się)

(2.1) szturchać jeden drugiego

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) kuksać, potrącać, trącać

(2.1) trącać się

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. szturchanie n, szturchaniec mrz

czas. szturchnąć dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) poke, nudge; (2.1) nudge each other
• bułgarski: (1.1) мушкам, чопля
• chiński standardowy: (1.1) 戳 (chuō)
• chorwacki: (1.1) podbadati, čačkati
• czeski: (1.1) dloubat
• duński: (1.1) pirke
• estoński: (1.1) urgitsema
• fiński: (1.1) tökätä
• francuski: (1.1) donner des coups
• hiszpański: (1.1) dar empujones
• holenderski: (1.1) porren
• japoński: (1.1) 突く, 押す
• kataloński: (1.1) donar empentes
• koreański: (1.1) 찌르다
• litewski: (1.1) baksnoti
• łotewski: (1.1) bakstīt
• niemiecki: (1.1) schubsen, puffen; (2.1) sich schubsen, sich puffen
• norweski (bokmål): (1.1) pirke
• nowogrecki: (1.1) σκουντώ, σκουντάω
• portugalski: (1.1) dar empurrões
• rumuński: (1.1) a împunge
• słowacki: (1.1) štuchať
• słoweński: (1.1) bezati
• szwedzki: (1.1) peta
• turecki: (1.1) dürtmek, dürtüklemek, kakalamak
• ukraiński: (1.1) штрикати, тикати
• węgierski: (1.1) bökdös, lökdös
• wietnamski: (1.1) thúc
• włoski: (1.1) stuzzicare

źródła: