spá

spá (język islandzki)

wymowa:

IPA: [sb̥auː]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przepowiednia, wróżba, proroctwo

(1.2) prognoza, przewidywanie

czasownik nieprzechodni

(2.1) wróżyć, przepowiadać

odmiana:

(1) lp spá, ~, ~, ~r (~in, ~na, ~nni, ~rinnar); lm ~r, ~r, ~m, ~a (~rnar, ~rnar, ~num, ~nna)

(2.1) að spá, spáði, spáð (→ wzór odmiany)

przykłady:

(2.1) Nornin spáði í lófa hans. → Wiedźma wróżyła mu z ręki.

składnia:

(2.1) að spá fyrir e-m/e-ð → przepowiadać czyjś/czegoś los

kolokacje:

(1.1) spákona • spámaður

(1.2) spákaupmaður • spákaupmennska • veðurspá

synonimy:

(1.1) spádómur

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. spádómur

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1-2) st.nord. spá << pragerm. (1) *spexō (swn. speha → przyglądanie się, szpiegowanie) / (2) *spexōjanan (swn. spehōn → dowiadywać się, szpiegować; niem. spähen → przyglądać się, podglądać; hol. spieden → szpiegować, podglądać). Pragermański źródłosłów pochodzi od zrekonstruowanego rdzenia praindoeur. *spek̂- o znaczeniu „patrzeć, obserwować” (łac. specere → patrzeć, gr. σκέπτεςθαι (sképtesthai) → patrzeć, obserwować).

uwagi:

źródła: