Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

ryczka

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

ryczka (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) gw. (Górny Śląsk)[1] reg. (Poznań)[2] stołek, taboret
odmiana:
przykłady:
(1.1) W antrejce na ryczce stoją bumsy w tytce.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ryk m
czas. ryczeć
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Rückhalt[1], niem. Ritsche[3]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w hasłach: stołek, taboret
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 Barbara i Adam Podgórscy, Słownik gwar śląskich, Wydawnictwo KOS, Katowice 2008, ISBN 978-83-60528-54-9, s. 249.
  2. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło ryczka w: Słownik gwary miejskiej Poznania, red. Monika Gruchmanowa i Bogdan Walczak, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. ↑ Anna Piotrowicz, Małgorzata Witaszek-Samborska, O żywotności zapożyczeń niemieckich w gwarze miejskiej Poznania, w: Gwary dziś. 7. Rocznik poświęcony dialektologii słowiańskiej, Wydawnictwo Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, Poznań 2015, s. 212.
Źródło: „https://wedariusz.pl/index.php?title=ryczka&oldid=88539”