Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

o fortunatam natam me consule Romam

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

o fortunatam natam me consule Romam (język łaciński)

wymowa:
znaczenia:

sentencja łacińska

(1.1) o szczęśliwy Rzymie, zrodzony za mojego konsulatu[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) Cyceron poza mowami zajmował się również poezją; De consulatu suo zostało przez niego napisane heksametrem daktylicznym (miarą wierszową stosowaną w poematach epickich, takich jak Iliada, Odyseja, Eneida, Metamorfozy). Niefortunna linia, w której asonans brzmi jak dziecinna rymowanka, był krytykowany m.in. przez Salustiusza (Invectiva in Ciceronem), Juwenalisa (Satirae) czy Horacego (Epistulae II, 256); sformułowanie me consule („za mojego konsulatu”) ukazuje mówienie próżniacze, nieodpowiednie dla formy epickiej. Wszystko to spowodowało, iż krytycy Cycerona uważali, że linia ta jest przykładem na to, jak nie powinno się pisać poezji.
źródła: