Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

myrcha

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

myrcha (język polski)

myrcha (1.2)
wymowa:
[uwaga 1] IPA[ˈmɨrxa], AS[myrχa]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) st.pol. klępa
(1.2) st.pol. szkapa
(1.3) st.pol. wulg. (współcz. gw. (Śląsk Cieszyński) ścierwo (także wyzwisko)[1][2])
(1.4) gw. (Zaolzie) nieznośna, zła kobieta (także wyzwisko)[3]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.3) gw. (Śląsk Cieszyński) marcha
(1.4) gw. (Zaolzie) myrszyna, myrszina, gw. (Górny Śląsk) murchla
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.4) por. st.pol. pol. merchanierządnica[3]
uwagi:
  1. jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: szkapa
(1.3) zobacz listę tłumaczeń w hasłach: ścierwo, padlina
źródła:
  1. Słowniczek trudniejszych wyrazów gwarowych, w: Alina Kopoczek, Śpiewnik Macierzy Ziemi Cieszyńskiej, Cieszyn 1988, str. 375-380.
  2. Słownik gwarowy Śląska Cieszyńskiego, red. Jadwiga Wronicz, Galeria „Na Gojach”, Ustroń 2010, ISBN 978-83-60551-28-8.
  3. 3,0 3,1 Zachodniocieszyński słownik gwarowy, Władysław Milerski, Polski Związek Kulturalno-Oświatowy w Republice Czeskiej, Czeski Cieszyn 2009, ISBN 978-80-87281-02-4.