Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

monachus

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

monachus (język łaciński)

monachi (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) śr.łac. mnich, zakonnik[1]

przymiotnik

(2.1) śr.łac. mniszy, zakonny
odmiana:
(1) monach|us, ~ī (deklinacja II)
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikmonachusmonachī
dopełniaczmonachīmonachōrum
celownikmonachōmonachīs
biernikmonachummonachōs
ablatywmonachōmonachīs
wołaczmonachemonachī
(2) monach|us, ~a, ~um (deklinacja I-II)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mżnmżn
mianownikmonachusmonachamonachummonachīmonachaemonacha
dopełniaczmonachīmonachaemonachīmonachōrummonachārummonachōrum
celownikmonachōmonachaemonachōmonachīs
biernikmonachummonachammonachummonachōsmonachāsmonacha
ablatywmonachōmonachāmonachōmonachīs
wołaczmonachemonachamonachummonachīmonachaemonacha
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. monachatus m, monachium n, Monachium n, monachulus m, Monacum n, monasterium n
forma żeńska monacha ż
przym. monachalis, monachicus
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. μοναχός (monakhós) → pojedynczy, sam < gr. μόνος (mónos) → jedyny
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 430.
Źródło: „https://wedariusz.pl/index.php?title=monachus&oldid=180143”