Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

konduita

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

konduita (język polski)

wymowa:
[uwaga 1] IPA: [ˌkɔ̃nduˈjita], AS: [kõndui ̯ita], zjawiska fonetyczne: nazal.• epenteza i ̯ • akc. pob.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) daw. zachowanie, prowadzenie się, zwłaszcza budzące zastrzeżenia etyczne
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) osoba podejrzanej konduity
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
wł. condottiere i franc. conduite od łac. conductus[1]
uwagi:
  1. ↑ jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.
Źródło: „https://wedariusz.pl/index.php?title=konduita&oldid=18319”