komplement

komplement (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) grzecznościowa, zwykle przesadna pochwała

(1.2) biol. układ dopełniacza

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) dwuznaczny / wątpliwy komplement • odwzajemnić komplement • prawić komplementy

synonimy:

(1.1) pochlebstwo, pochwała, duser

(1.2) dopełniacz

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. komplemenciarz m, komplementowanie n

zdrobn. komplemencik m

czas. komplementować

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) compliment, kudo, stroke
• białoruski: (1.1) камплімент m
• esperanto: (1.1) komplimento; (1.2) komplemento
• hiszpański: (1.1) cumplido m, piropo m
• kataloński: (1.1) compliment m
• niemiecki: (1.1) Kompliment n; (1.2) Komplement n
• nowogrecki: (1.1) κομπλιμέντο n, κοπλιμέντο n
• rosyjski: (1.1) комплимент m
• szwedzki: (1.1) komplimang w, smicker n, galanteri n; (1.2) komplement n

źródła: