Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

kluka

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Podobna pisownia Podobna pisownia: klukkakľuka

kluka (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) gw. (Poznań) nos[1]
(1.2) gw. (Mazury) kwoka[2]
odmiana:
przykłady:
(1.1) Ciekawe, dlaczego, gdy dostaniecie na ulicy w klukę, zamiast walczyć zalewacie się łzami?[3]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) kluber, kliber
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: nos
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: kwoka
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło kluka w: Słownik gwary miejskiej Poznania, red. Monika Gruchmanowa i Bogdan Walczak, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Władysław Migdał, Łukasz Migdał, Słownictwo gwarowe w hodowli zwierząt, „Wiadomości Zootechniczne”, r. XLVI, nr 3/2008, s. 57.
  3. Z Internetu.

kluka (język wilamowski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kule (kulawego)[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Józef Latosiński, Monografia miasteczka Wilamowic: na podstawie źródeł autentycznych: z ilustracyami i mapką, Drukarnia Literacka pod zarządem L. K. Górskiego, Kraków 1909, s. 293.