fyr

fyr (język staroangielski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) ogień

przysłówek

(2.1) dalej

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w papierowych słownikach lub wiarygodnych słownikach online. Jeśli znasz staroangielski, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

fyr (język szwedzki)

en fyr (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) latarnia morska

(1.2) ogień (w palenisku)

(1.3) ogień (z broni palnej)

(1.4) pot. (równy) facet, koleś, gość

rzeczownik, rodzaj nijaki

(2.1) psikus, kawał, figiel

liczebnik

(3.1) (szczególnie w wyliczankach) wariant do fyra → cztery

odmiana:

(1) en fyr, fyren, fyrar, fyrarna

(2.1) ett fyr, nieodm.

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.2) sätta fyr på brasan → podpalić ognisko

(1.3) ge fyr! → ognia!

(1.4) en glad fyr → wesoły chłopak

synonimy:

(1.1) fyrtorn, fyrbåk

(1.2) eld, brasa

(1.3) eldgivning, beskjutning

(1.4) prick, kurre, jeppe, prisse, tjomme, snubbe

(2.1) spratt, upptåg, rackartyg, fuffens

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.1-3) czas. fyra

związki frazeologiczne:

złożenie rzeczownikowe fyrverkeri • blixtfyr, blänkfyr, ensfyr, hamnfyr, ledfyr, radiofyr, trafikfyr

fraza rzeczownikowa fyr och flamma

etymologia:

uwagi:

źródła: