Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

fus

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Podobna pisownia Podobna pisownia: FussfussFuussfuŝfu̐sfüs

fus (język polski)

wymowa:
IPA[fus], AS[fus]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zob. fusy

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) reg. (Mazowsze) knur[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) męt
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. fusy nmos
przym. fusiasty, fusowaty
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zwykle w liczbie mnogiej „fusy
tłumaczenia:
źródła:
  1. Władysław Migdał, Łukasz Migdał, Słownictwo gwarowe w hodowli zwierząt, „Wiadomości Zootechniczne”, r. XLVI, nr 3/2008, s. 55.

fus (język francuski)

wymowa:
IPA[fy]
?/i ?/i ?/i ?/i
znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) 1. os. lp przesz. literacki (passé simple) czasownika être.
(1.2) 2. os. lp przesz. literacki (passé simple) czasownika être.
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

fus (język wilamowski)

fus (1.1)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
füsfu̐s
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) noga (stopa)[1]
odmiana:
(1.1) lp fus; lm fisa
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. fjederfus, fuswosser n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: indeks:Wilamowski - Części ciała
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Józef Latosiński, Monografia miasteczka Wilamowic: na podstawie źródeł autentycznych: z ilustracyami i mapką, Drukarnia Literacka pod zarządem L. K. Górskiego, Kraków 1909, s. 297.