Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

fetter

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Podobna pisownia Podobna pisownia: feterfêter

fetter (język angielski)

wymowa:
austral. IPA/ˈfet.ə/, X-SAMPA: /"fet.@/
bryt. (RP) IPA/ˈfɛt.ə/, X-SAMPA: /"fEt.@/
amer. IPA/ˈfɛt.ɚ/, X-SAMPA: /"fEt.@`/
wymowa amerykańska?/i
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) kajdany, okowy
(1.2) pęta

czasownik

(2.1) zakuwać w kajdany
(2.2) pętać, krępować, wiązać
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. fetters
przym. unfettered
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

fetter (język norweski (bokmål))

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) kuzyn
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

fetter (język norweski (nynorsk))

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) kuzyn
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

fetter (język wilamowski)

zapisy w ortografiach alternatywnych:
feter
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) stryj, brat ojca[1][2][3]
odmiana:
(1.1) lp fetter; lm fettyn
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Wilamowski - Rodzina
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Józef Latosiński, Monografia miasteczka Wilamowic: na podstawie źródeł autentycznych: z ilustracyami i mapką, Drukarnia Literacka pod zarządem L. K. Górskiego, Kraków 1909, s. 310.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 120.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1.