cokół

cokół (język polski)

cokół (1.1)

wymowa:

​, IPA: [ˈʦ̑ɔkuw], AS: [cokuu̯]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) szt. podstawa pomnika czy rzeźby

(1.2) archit. najniższa, nadziemna, nieco wysunięta do przodu część budowli, filara lub kolumny

(1.3) bud. rodzaj wykończenia podłogi przy styku ze ścianą

(1.4) bud. dolna, murowana część ogrodzenia

(1.5) techn. metalowa część żarówki lub lampy elektronowej lub bezpiecznika zawierająca końcówki elektrod

(1.6) techn. podstawa lampy czy jakiegoś urządzenia

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

cokół kontynentalny

synonimy:

(1.?) podstawa, postument, piedestał, podmurówka

antonimy:

wierzchołek, szczyt, sufit

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

zdrobn. cokolik m

przym. cokołowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

wł. zoccolo, niem. Sockel

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) plinth, pedestal, socle; (1.2) plinth, socle; (1.3) baseboard; (1.5) bulb base, bulb end, bulb holder, bulb socket, end cap, lamp socket; (1.6) base
• hiszpański: (1.1) zócalo m; (1.2) zócalo m; (1.3) zócalo m; (1.4) zócalo m; (1.5) zócalo m; (1.6) zócalo m
• niemiecki: (1.1) Sockel m
• rosyjski: (1.1) пьедестал m, соколь m; (1.2) пьедестал m, соколь m
• włoski: (1.3) zoccolo m

źródła: