Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

bić w dzwony na trwogę

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

bić w dzwony na trwogę (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈbʲiʥ̑ ˈv‿ʣ̑vɔ̃nɨ na‿ˈtr̥fɔɡɛ], AS: [bʹiʒ́ v‿ʒvõny na‿tr̦foge], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• denazal.• udźw. międzywyr.• przyim. nie tw. syl.• zestr. akc.
znaczenia:

fraza czasownikowa

(1.1) ostrzegać przed niebezpieczeństwem, uprzedzać o groźnej sytuacji wymagającej działania, wzywać do czujności[1]
odmiana:
(1.1) zob. bić, „w dzwony na trwogę” nieodm.
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) bić na alarm, dzwonić na trwogę, uderzać na trwogę, strzelać na trwogę
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: Indeks: Polski - Związki frazeologiczne
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Słownik frazeologiczny PWN, red. Anna Kłosińska, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005, ISBN 978-83-01-14481-4, s. 493
Źródło: „https://wedariusz.pl/index.php?title=bić_w_dzwony_na_trwogę&oldid=8345”