Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

Indeks:Polski - Socjolekt tancerzy

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

A

  • A-klasowa choreografia
  • apszminka[1]
  • arabeska – nazwa figury tanecznej[1]

B

  • B-klasowa choreografia
  • baletki – nazwa obuwia do tańca[1]
  • basic
  • bitki – nazwa figury tanecznej[1]
  • blok – część turnieju

C

  • chorełka – choreografia
  • choreo – choreografia
  • choreografia przechodzona
  • choreografia rozliczana
  • choreografia tańczona

D

  • dwustylowiec – tancerz tańczący zarówno w stylu latynoamerykańskim, jak i standardowym

E

  • erka

F

  • finał

G

  • grand jeté – nazwa figury tanecznej[1]
  • grzać

K

  • komplet skreśleń

L

  • latynos – styl latynoamerykański

Ł

  • łacina – styl latynoamerykański
  • łaciniarz – styl latynoamerykański
  • łacinnik – styl latynoamerykański

M

N

  • non-basic

O

  • odtwarzanie
  • opadanie
  • orientalka – kobieta tańcząca taniec orientalny

P

  • piruet – nazwa figury tanecznej[1]
  • ponad-basic
  • praca
  • praktis – trening bez trenera
  • próba parkietu
  • przetańczyć

R

  • rama
  • rundaki – nazwa figury tanecznej[1]

S

  • S-klasowa choreografia
  • salto – nazwa figury tanecznej[1]
  • shimmować
  • skreślenie
  • spointować się
  • staminka
  • standardowiec – 1. styl standardowy; 2. osoba tańcząca w stylu standardowym
  • stawianie
  • symulacja turniejowa
  • szpongi[1]

Ś

  • ścieżkowanie

T

  • tańczyć finał
  • temat – choreografia

U

  • układ – choreografia
  • uleżana choreografia – wyćwiczona choreografia

Z

  • zejście w kolanach

Uwagi

Tancerki baletowe używają także języka utajnionego: dodają przed każdy słowem wene[1].

Przypisy

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 Barbara Bartnicka, Język i my. 4, WSiP, Warszawa 1994, s. 144.

Literatura

  • Barbara Bartnicka, Stylizacja środowiskowa w: Język i my. 4, WSiP, Warszawa 1994, s. 143-149.