акцент

акцент (język bułgarski)

transliteracja:

akcent

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) jęz. akcent (przycisk)

(1.2) typogr. akcent (znak graficzny)

(1.3) akcent (wymowa)

(1.4) muz. akcent

(1.5) przen. książk. akcent, nacisk

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) ударение

(1.2) ударение

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. акцентуване n, акцентиране n

czas. акцентувам ndk./dk., акцентирам ndk./dk.

przym. акцентен

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

акцент (język rosyjski)

transliteracja:

akcent

wymowa:

​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) akcent

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. акцентировать

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

акцент (język rusiński)

transliteracja:

akcent

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) akcent

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. акцентованя n

czas. акцентовати

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

акцент (język ukraiński)

transliteracja:

akcent

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) jęz. akcent

(1.2) muz. akcent

(1.3) przen. akcent, nacisk

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.3) підкреслення

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. акцентування n, акцентуація ż

czas. акцентувати

przym. акцентний, акцентуаційний

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: