plon

plon (język polski)

plon (1.1) żniw

plon (1.1) dyni

wymowa:

IPA: [plɔ̃n], AS: [plõn], zjawiska fonetyczne: nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zysk z roślin uprawnych: ziaren, warzyw, owoców

(1.2) przen. konsekwencja, wynik, zysk, który jest wynikiem jakiegoś działania

(1.3) st.pol. zdobycz

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	plon	plony
dopełniacz	plonu	plonów
celownik	plonowi	plonom
biernik	plon	plony
narzędnik	plonem	plonami
miejscownik	plonie	plonach
wołacz	plonie	plony

przykłady:

składnia:

(1.1) plon + D.

kolokacje:

(1.1) zebrać / zbierać / zwozić / zwieźć plon

synonimy:

(1.1) zbiory, płody, żniwo

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. poplon m, plonowanie n

czas. plonować

związki frazeologiczne:

czyj siew, tego plon • styczeń mrozem trzeszczeć musi, wtedy chłopa plon przydusi

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) harvest, yield
• arabski: (1.1) حصد, جنى m; (1.2) جنى ż
• białoruski: (1.1) ураджай m, жніво n
• esperanto: (1.1) rikolto, rikoltaĵo; (1.2) rikolto, rikoltaĵo
• hiszpański: (1.1) cosecha ż
• niemiecki: (1.1) Ernte ż, Ertrag m; (1.2) Ernte ż, Ertrag m
• nowogrecki: (1.1) σοδειά ż
• rosyjski: (1.1) урожай m, жатва ż, сжатые хлеба lm; (1.2) плоды lm, результаты lm
• szwedzki: (1.1) gröda w

źródła:

plon (język dolnołużycki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) smok (potwór)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: